
من بی نوا بنده گکی سر به راه
نبودم
نبودم
و راه بهشت مینوی من
بز رو طوع و خاک ساری
:نبود
بز رو طوع و خاک ساری
:نبود
مرا دیگر گونه ای خدایی میبایست
شایسته آفرینه ای
شایسته آفرینه ای
که نواله ناگزیر را
گردن
.کج نمیکند
و خدایی
دیگر گونه
."آفریدم
و خدایی
دیگر گونه
."آفریدم
بامداد
0 comment(s):
Post a comment
<< Home