من بی نوا بنده گکی سر به راهنبودم و راه بهشت مینوی منبز رو طوع و خاک ساری:نبودمرا دیگر گونه ای خدایی میبایستشایسته آفرینه ایکه نواله ناگزیر راگردن .کج نمیکندو خداییدیگر گونه."آفریدم بامداد
posted by arash at 11:15 AM
Post a comment
<< Home
درد من حصار برکه نيست درد زيستن با ماهيانی است که فکر دريا به ذهنشان خطور نکرده است
alonely_tree@yahoo.com
Free counter
0 comment(s):
Post a comment
<< Home