گذار*
می‌آییم و می‌رویم
چون شهابی بر آسمان
،و هم چون برف سنگینی بر زمین
چون موج شتابنده‌ای بر دریا
،و بسان تنوره‌ي بادی در هوا
و چون کاروان خسته‌ای در صحرا؛
،و از خود
،در پناه شبی پُر ستاره
تنها مشتی خاکستر به جا می‌گذاریم
،تا کاروان‌هایی که از قفا می‌آیند ،،،،،،،،،،،،
**...از هجرت ما بی‌خبر نمانند ،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،
0 comment(s):
Post a comment
<< Home