مثل درخت در شب باران

وای بر آن شبی که
...مهتاب بر آن نتابد

مهتاب
.دیگر نیست میهمانمان
همه جا تاریک و ظلمات چون دلان خالی ز دوست داشتن . رخت محبت را باید زد بر سر تکه چوبی و آن را با کینه آتش زد تا

... روشن گر خرابه راهی باشد که نامش را گذاشته اند زندگانی

...وای بر آن شبی که مهتاب بر آن نتابد

posted by arash at 1:04 AM