مثل درخت در شب باران

Tuesday, September 07, 2004

تنديس سربي خواب‌هاي کودکيم
اين را فقط به تو مي‌گويم . کاملا در ِگوشي. روزي بشر فراموش خواهد شد . يعني شايد روزي خدا از دست ما خسته شود و خوابش بگيرد . آن‌وقت بشريت از هستي خارج شود و وارد خلأ شود .آن‌موقع ديگر هيچ تنهايي ، نگران ِ تنهايي خود نيست . ديگر ابري وجود ندارد تا کسی زنجیر به پايش کند . باري از هستي ديده نمي‌شود . به اين فکر مي‌کنم که کِي خدا دلش به حالمان بسوزد و از خواب بيدار شود ؟ تو چه مي‌گويي؟




0 comment(s):

Post a comment

<< Home